Na Spanje lag er uiteraard nog een heel stuk Frankrijk tussen ons en onze eindbestemming. Na een beetje verbaasd te zijn van de afstandelijkheid van de Spanjaarden, waren we verrast toen we na een wel zeer lage bergpas ons eerste dorpje Frankrijk in bolden. Iedereen groette plots, zei “Bonjour” of stak zijn hand op. Het … More De laatste kilometers tot ons bed en we aten iedere dag baguette
Na een redelijk lange vlucht die gelukkig redelijk in onze biologische klok en ritme paste kwamen we na net iets langer dan een jaar terug aan op Europese bodem. Het was even wennen aan verscheidene dingen, maar vooral aan de kortere dagen van de Europese herfst- en wintermaanden. Eens aangekomen op de veel te grote … More Terug op Europees grondgebied, dus veel daglicht was er niet.
Met de allerlaatste beklimming richting São Paulo voor de boeg begonnen we er de dag vroeg. We lieten de woeste kust achter ons en zetten koers richting metropool. Na wat brood en koffie volgden we de asfaltweg omhoog. De “verboden fietsers”-bordjes negeerden we zoals gewoonlijk compleet en zo deden ook de andere fietsers op de … More De laatste keer bij de brandweermannen en op het vliegveld werden we haast verbannen
Mooie liedjes duren nooit lang. Zo kwam er dus ook een eind aan onze kleine en deugddoende vakantie in Rio De Janeiro. Het echte leven op de fiets wachtte ons op. We ontbaten naar goede gewoonte stevig en all-in in ons geweldig hotel en vertrokken richting kust. We vonden al snel een fietspad langs het … More We deden het verplicht rustig aan langs de wilde Atlantische Oceaan
Met het einde van onze reis door Latijns-Amerika ver in zicht, kwamen we na vele maanden toch voor een tweede keer in Brazilië terecht. De vorige keer dat we in deze mastodont van een land rondfietsten, zagen we vooral stof en Amazonewoud. Nu stond de andere kant van Brazilië op het programma: zee en strand. … More Iguazu en Rio wereldstad, ons gepresenteerd op een dienblad
Bij de meeste landen kan je je wel enigzins, zonder in cliché’s en veralgemeningen te vervallen, een beeld vormen. Brazilië is Samba, Mexico zijn quesadillas, Peru zijn indianen en Colombia guerillastrijders. Paraguay was op alle landen van de afgelopen maanden een uitzondering. We hadden absoluut geen flauw idee wat te verwachten van dit kleine anonieme … More Een vlak land en elke dag ander weer, in Paraguay herkenden we België een beetje meer
La Paz was de eerste stad of zelfs plek van deze reis waar we al eerder waren. Tatiana bracht in 2013 acht maanden door in deze metropool om haar stage te doen. We kenden dus beiden de stad al een beetje en lieten ons vooral leiden door nostalgie en maag- en darm klachten. Het hostelletje … More Een nostalgisch weerzien met La Paz en we temden de laatste bergpas
Na een levensbedreigende afdaling kon ons geluk niet op, daarom besloten we het er eens goed van te pakken. Cusco is, zoals jullie kunnen lezen, een mes dat langs twee kanten snijdt. We vonden al snel een hotel dat vooral omwille van zijn uitzicht op de stad de moeite was. We namen een valse warme … More Van besneeuwde bergen tot het Titicacameer: Vaarwel Peru en tot nooit meer!
Na een serieus avontuur door het hart van de jungle was het weer tijd voor de harde realiteit. We hadden de Andes lang genoeg ontlopen en zouden via Peru terug gaan afzien in de koude, ijle en hoge lucht van de besneeuwde bergen. Eerst stonden er uiteraard nog de uitlopers van het Amazonebekken op het … More Over zotte Peruvianen, klimmen tot de top en Rico’s remmen, die waren op.
Na bijna negen maanden van land tot land fietsen, zouden we op 28/07 toekomen in het echte hart van Latijns-Amerika. Bolivia is een land dat bijna niemand kent, maar waar wel alle stereotypen van dit continent hun wortels hebben. Dit is Latijns-Amerika op z’n best: alles is mogelijk, alles verloopt moeizaam, de straten zijn vuil … More In Bolivia reden we soms mee, want we hebben een beetje heimwee
